سه محیط عمده برای صدا کردن همسرتون وجود داره :
۱ - محیط عمومی
باید همسران توافق کنن که در اماکن عمومی، محیط کار و مهمانیها چطور همدیگر رو صدا کنن . مثلاً ممکنه توافق کنن که در مغازه و خیابان و ... همدیگر رو آقا یا خانم صدا کنن یا در محل کار به نام خانوادگی و در مهمونی ها بسته به این که بستگان نزدیک حضور دارن یا خیر، از کلماتی مانند علی جان یا مهسا خانم استفاده کنن .
حساسیتهای همسر باید در این خصوص جدی گرفته بشه . بر اساس فرهنگ عمومی امروز ایران، اکثر مردان دوست ندارن همسرشون وارد محل کارش بشه و در جمع همکارانش به او بگه سلام عشق من!
از همسرتون بپرسید دوست دارین در موقعیتهای عمومی با چه نام یا عنوانی مورد خطاب شما قرار بگیره و همون رو انجام .
۲ - محیط خانواده
در محیط خانواده، که اکثر همسران بیشتر وقت مشترک خودشون رو در آن سپری میکنن، میتونید فضای رمانتیک تری رو برای صدا کردن همدیگر داشته باشین.
اینجا هم باید از همسرتون بپرسید دوست داره چطور مورد خطاب شما قرار بگیره ؛ همچنین بهش بگین که خودتون دوست دارین چطور صدا بشین :
- ممکنه دوست داشته باشه بااسم خودش صدا بشه .
- ممکنه همسری اسم شناسنامهای اش رو دوست نداشته باشه و تمایل داشته باشه با نام جدیدی توسط همسرش صدا بشه .
- ممکنه القاب و عناوینی مانند عزیزم، عشقم، عمرم، نفسم، بانوی من، آقای من و ... مطرح بشه .
- بر اساس سلیقه و احساسات همسرتون میتونید هر از گاهی کلماتی به کار ببرین که حس عاشقانه بهش دست بده : دلربای من، عسلی، شکلات من، ژلوفن من، آرامش، سرور من، نفس بانو و ....
- همچنین متونید بر اساس ویژگیهای های خاص همسرتون ، گاهی عناوین دوست داشتنی درباره اش به کار ببرین : هنرمند من، چشم عسلی، کدبانوی بی نظیر من، ورزشکار من، دانشمند دوست داشتنی و ....
۳ - محیط خصوصی همسرانه
وقتی همسران در اتاق خواب خود هستن و مهیای روابط زناشویی، میتونن برای خطاب کردن همدیگر از کلمات جنسی به طور آزادانه استفاده کنن تا لذتی جنسی شون بیشتر بشه . همسران در این باره باید به ۲ نکته توجه کنن.
- از کلمات یکدیگر نرنجند و دچار سوء تفاهم نشن . اگر از کلمهای هم خوششان نیومد ، بعداً به همسرشون بگن فلان کلمه را نگو.
- آنچه در آن حالت میگویند رو در همان اتاق خواب جا بگذارن .
و درحالت های دیگه تکرار نکنن تا جذابیت خاص خودش رو حفظ کنه